Bekkenbodemkliniek

Maandelijks organiseren we in ons ziekenhuis een overleg waarbij een gastro-enteroloog, gynaecoloog, uroloog, chirurg en binnenkort ook kinesist aanwezig zijn.

Hier worden de patiënten multidisciplinair besproken die problemen hebben met "verzakkingen" en continentieproblemen (zowel urinair als qua stoelgang).

Er wordt een verslag opgemaakt waarbij een therapievoorstel wordt geformuleerd (heelkunde- kinesitherapie-neuromodulatie) dat vervolgens wordt besproken met de patiënt.

Anale Manometrie

Wat is een anale manometrie?

Een anorectale manometrie is een drukmeting ter hoogte van de sluitspier en de endeldarm (laatste deel van de darm) waarbij meting van de spierkracht van de sluitspier gebeurt, maar ook de sensibiliteit (gevoeligheid) van de darm wordt gecontroleerd.

Het onderzoek is nuttig bij onder andere problemen van incontinentie, constipatie met uitdrijvingsproblemen, als voorbereiding op training van de bekkenbodemspieren.

Tijdens het onderzoek wordt via de aars een dunne sonde (buisje) met een leeg ballonnetje ingebracht. Het ballonnetje zal tijdens het onderzoek een aantal keer worden opgeblazen. Tijdens het onderzoek zal u gevraagd worden een aantal opdrachten uit te voeren zoals hoesten, knijpen en persen.

U hoeft niet nuchter te zijn. Best brengt u geen zalf aan rond de aars voor het onderzoek. Het onderzoek duurt ongeveer 30 minuten en is niet pijnlijk.

Na het onderzoek worden de resultaten uitgelezen en wordt een verslag opgesteld dat met u besproken zal worden via uw behandelend arts.

Anale Fissuur

Wat is een anale fissuur?

Een anale fissuur of "kloof" is een klein en oppervlakkig scheurtje van het anale kanaal. Dit geeft pijn en dikwijls bloedverlies. Het verloopt in de lengterichting en is meestal gelegen op de middellijn. Fissuren komen veelvuldig voor. Dikwijls worden ze verward met andere oorzaken van bloedverlies of pijn, zoals hemorrhoïden .

Typische symptomen?

De typische symptomen van een anale fissuur zijn bloedverlies en een scherpe pijn tijdens of na toiletbezoek om stoelgang te maken. De patiënt vermijdt defecatie gezien dit hevige pijn veroorzaakt. Hierdoor wordt de stoelgang nog harder en neemt te pijn nog toe. Het klinisch onderzoek is soms moeilijk ten gevolge van de pijn.

Hoe kan een fissuur worden behandeld ?

Conservatieve maatregelen( 80 % genezing)

Conservatieve therapie veronderstelt het bestrijden van constipatie en diarree, bevorderen van zachte stoelgang door een vezelrijk dieet (plantaardige vezels, zoals bruin of volkoren brood, zemelen,...), vezelsupplementen (bulking agents), laxativa (stool softeners), en voldoende vochtinname.

Daarnaast geven warme zitbaden (gedurende 10 tot 20') een verlichting van de pijn en geeft dit een relaxatie (ontspannen) van de sluitspier. Meestal worden medicaties of zalven voorgeschreven. Het is belangrijk de zalf juist aan te brengen. Je arts geeft je hierover de nodige uitleg.

Wat te doen indien de fissuur niet geneest?

Indien de fissuur "chronisch" wordt zal uw arts evalueren of u in aanmerking komt voor andere behandelingen (inspuiting van BOTOX, doorverwijzing naar heelkunde).

Aambeien

Wat zijn 'aambeien' – 'haemorrhoïden' - "speen"?

Aambeien of hemorroïden zijn met bloed gevulde zwellichamen, in en rond de anus. Dit is een sponsachtig netwerk van fijne bloedvaatjes/kussentjes. Als deze bloedvaten zich vullen met bloed, helpen ze met het afdichten van de sluitspier van de anus. Op deze manier beschermen ze ons tegen ongewild verlies van windjes, slijm of stoelgang.

Wanneer er veel druk op de kussentjes komt te staan kunnen de bloedvaatjes zwellen en uitrekken, uitzakken en zelfs naar buiten puilen. Soms gaan ze bloeden.

ALGEMENE MAATREGELEN

Hoe minder het aambeienweefsel onder druk staat, des te kleiner is de kans dat u last van aambeien krijgt of dat ze na een behandeling terugkeren.

• Toiletbezoek: Als u naar het toilet moet, stel dat dan niet te lang uit. Hoe langer u wacht, hoe droger en harder de stoelgang wordt en hoe meer u moet persen.
• Vermijd hard persen.
• In tegenstelling tot wat soms beweerd wordt, krijgt u geen aambeien door lang op het toilet te blijven zitten.
• Vermijd overmatig reinigen.
• Vermijd diarree en constipatie. Constipatie maar ook diarree, bevorderen bloedverlies.
• Vezelrijke voeding. Eet veel vezels (bruin brood, volle rijst, zemelen, groente, vruchten...). Dit houdt de ontlasting zacht en soepel. Drink daarbij veel water, anders raakt u waarschijnlijk nog harder geconstipeerd.
• Doe aan lichaamsbeweging. Dit stimuleert de darmbeweging en bevordert de stoelgang.
• Vermijd alcohol, want het doet de bloedvaten uitzetten.
• Vermijd het drinken van teveel koffie of thee.
• Vermijd sterk gekruide spijzen.

Uitwendige aambeien geven door het optrekken va de huid soms aanleiding tot het vormen van huidflapjes of marisken. Deze huidflapjes zijn onschuldig maar kunnen problemen geven bij het reinigen na de stoelgang. Hierdoor kunnen ze jeuk en irritatie veroorzaken.

Raadpleeg steeds een dokter bij anaal bloedverlies, en zeker indien u:

• ouder bent dan vijftig jaar aangezien het risico op darmpoliepen en darmkanker toeneemt met de leeftijd;
• familieleden met ernstige darmziekten hebt (bv. darmkanker);
• een verandering in uw stoelgangpatroon opmerkt: vaker obstipatie of diarree dan vroeger, bloederige diarree;
• een verandering in de stoelgang opmerkt (bv. een donkerder kleur);
• buikpijn hebt;
• vermagert.

MOGELIJKE BEHANDELINGEN

1. INFRAROODCOAGULATIE (of SCLEROTHERAPIE)

Met deze technieken worden gestuwde aambeien verschrompeld.

Het bovenste deel van het aambeiweefsel kan met infrarood licht, komende uit een elektrisch apparaat, worden verhit zodat de bloedtoevoer wordt afgesneden en het weefsel samenklontert of coaguleert. Voor een goed resultaat moet de ingreep enkele keren herhaald worden. Deze techniek kan wat pijn geven en is minder geschikt voor grotere aambeien. Na verloop van tijd kunnen de aambeien terugkomen, maar een nieuwe behandeling is altijd mogelijk.

Inspuiten van vloeistof (Sclerotherapie)

Hierbij wordt een irriterende vloeistof in en rond de aambei gespoten waardoor de aambei verdroogt en verschrompelt. Deze ingreep is vrij pijnlijk ,geeft meer complicaties dan infrarood en heeft als nadeel dat de aambeien vaak terugkomen. Deze techniek wordt daarom minder en minder toegepast.

2. BARRONLIGATUUR of Rubber band ligatuur

Bij deze techniek wordt het slijmvlies rond de hals van de aambeien afgebonden met rubber bandjes, waardoor de bloedtoevoer wordt afgesloten en de aambei na enkele dagen afsterft en afvalt. Deze behandeling kan de eerste dagen gepaard gaan met pijn en licht bloedverlies. Tijdens de eerste dagen moet men persen vermijden omdat dit een risico op bloedingen geeft. De ingreep is wat invasiever dan infrarood maar geeft betere resultaten en minder risico dat de klachten terugkomen.

Zowel infraroodcoagulatie als Barronligaturen worden op de raadpleging uitgevoerd. Nadien kan u wat aandrang hebben om stoelgang te maken, en een lichte anale pijn, waarvoor meestal inname van paracetamol volstaat. Er kan de dagen na deze behandelingen wat beperkt bloedverlies zijn. Bij fors bloedverlies of koorts is het aangewezen de dienst gastro-enterologie of desnoods de spoedgevallen te raadplegen.

3. HEELKUNDE

Indien uw arts oordeelt dat de situatie niet kan opgelost worden via bovenstaande technieken zal u doorverwezen worden naar de chirurg die samen consulteert op de raadpleging proctologie op de dienst gastro-enterologie.

Heelkunde kan bestaan uit wegsnijden van de aambeien (haemorrhoïdectomie), nieten van de aambeien (haemorrhoïdopexie).

De meeste ingrepen gebeuren via dagkliniek en onder verdoving.